Dit project naar ouderschap van mensen met een visuele beperking is ontwikkeld door dr Sabina Kef en prof. Carlo Schuengel van de afdeling Orthopedagogiek van de Vrije Universiteit te Amsterdam . Het is vanaf 16 maart 2009 gefinancierd door het programma InZicht van ZonMw. Vanaf die tijd is ook onderzoeker Janneke Hatzmann bij de VU werkzaam. Het project loopt tot april 2011.

In het onderzoek wordt samengewerkt met zowel de organisaties Bartiméus, als Sensis als Visio. Ook zijn jongvolwassenen met blind-slechtziendheid met en zonder kinderen zelf betrokken bij het vormgeven van dit onderzoek. Hun verhalen vormden de aanleiding voor dit voorstel, zij nemen deel aan de  klankbordgroep en hun ervaringen vormen via interviews de kern van dit project. Klik hier voor een samenvatting van dit project.

De interviewers van het project Ouderschap bij personen met een visuele beperking

 

Nieuwsbrieven

 

Elk kwartaal zal er een nieuwsbrief verschijnen over de stand van zaken rondom dit onderzoek.

• Nieuwsbrief nr. 5, december 2010

• Nieuwsbrief nr. 4, juli 2010

• Nieuwsbrief nr. 3, maart 2010 (incl. de presentatie gehouden op 2 februari 2010)

• Nieuwsbrief nr. 2, november 2009

• Nieuwsbrief nr. 1, juli 2009

 

 

Publicaties

 

De komende jaren zullen verschillende academische studenten Orthopedagogiek een these schrijven rondom dit onderzoek.

• De eerste these is in de zomer van 2009 verschenen. Klik op de link om in pdf formaat de these te openen van Susan Woolderink met als titel: 'Zicht op Ouderschap'.

• Rondom ouderschap is er begin juli een mooie Bachelor-these verschenen met de titel 'Oog op ouderschap'. De studenten (Els, Rianne, Sanne, Anne en Willeke) hebben de gevoelens van zekerheid over het uitvoeren van de moederrol/vaderrol onderzocht, in het Engels parental self-efficacy genoemd. Zij vergeleken of jongvolwassenen met en zonder een visuele beperking die nog geen kinderen hebben, verschillen wat betreft die self-efficacy. Het antwoord lijkt nee te zijn: met de aantallen respondenten die we tot nu toe voor de scriptie konden gebruiken (70 jongvolwassenen met een visuele beperking zonder kinderen en 17 vergelijkingsgroep respondenten zonder kinderen) vonden we geen verschillen in gevoelens van zekerheid en vertrouwen rondom het vervullen van de ouderrol in de toekomst. Beide groepen, nu nog zonder kinderen, voelen zich zeker.

• Eenzaamheid in het vizier. Eenzaamheidsvoorspellingen door middel van psychosociale en sociale netwerk factoren bij jongvolwassenen met een visuele beperking. Onderzoek door M. Sibma (2010), Masterthese Orthopedagogiek, Amsterdam: VU University.

• Wildenburg, E. (2010). De (on)zichtbare weg naar ouderschap. De invloed van de psychosociale ontwikkeling bij jongvolwassenen met een visuele beperking op het wel/niet aangaan van ouderschap. Amsterdam: VU Univeristeit, M-these Orthopedagogiek.

Abstract
Background: This study is de third consecutive study into the homogeneous group of young adults with visual impairments (t3). The psychosocial functioning of these persons has been followed over a period of time. Self-esteem, acceptance of the visual impairment, loneliness, well-being and satisfaction with, and importance of the social network, are important factors of psychosocial functioning. In addition, memories of their own upbringing and partner relationships play a part in psychosocial functioning. Previous studies show that sexual development and engaging in romantic relationships starts later in life for persons with visual impairments. As a consequence entering into partnerships, cohabitation, marriage and becoming a parent also may start later. This current study examines the influence of the psychosocial development on becoming parents.
Design: A comparison has been made between young adults with visual impairments with children and young adults with visual impairments without children. The data were collected by telephone interviews. To study whether the psychosocial functioning in earlier years determines the transition to parenthood, data from 1996 (t1) and 2004 (t2) have been used as well (Kef, 2006). This current study also examines differences between sex, degree of disability, whether or not the disability is heritable and whether the impairment is progressive or stable. The entire group participants with a visual impairment consists of 104 persons; 44 women and 60 men; 30 with children and 74 without children.
Results: The analyses show that young adults with visual impairments with children and young adults with visual impairments without children score similar results on self-esteem, acceptance of the visual impairment, loneliness and well-being. Some differences are found as well. Compared to young adults without children, young adults with children are older, they think the support from their partner and neighbors is very important and they seem to be less positive about the memories of their own upbringing. In entering into parenthood the partner relationship and well-being play a predictive part. Having partners and scoring high on well-being in adolescence predicts having children in young adulthood.

• Broersen, E., Oostermeijer, M. & Tolkamp, C. (2011). Bekijk het maar! Ouderlijke stress bij jongvolwassen vaders en moeders met een visuele beperking. B-These Orthopedagogiek, Amsterdam: Vrije Universiteit.

Samenvatting B-these “Bekijk het maar! Ouderlijke stress bij jongvolwassen vaders en moeders met een visuele beperking”.

Wanneer mensen met een visuele beperking vader of moeder worden, komen hier veel zaken bij kijken. Ook zij moeten, net als goedziende ouders, een nieuw evenwicht vinden tussen intimiteit en distantie wanneer zij kiezen voor ouderschap. Wanneer zij daadwerkelijk kinderen krijgen, zullen zij ook een wisselwerking met het groot te brengen kind tot stand moeten brengen om het op te kunnen voeden. Het is denkbaar dat een visuele beperking een belemmerende factor kan zijn door de invloed die het hebben van een visuele beperking uitoefent op de ontwikkelingsgeschiedenis, de persoonlijkheid, de huwelijkssatisfactie, werkervaringen en het sociale netwerk van een persoon met een visuele beperking. Dit speelt vooral een rol bij jongvolwassenen met een visuele beperking, omdat zij de leeftijd hebben voor het hebben van een kinderwens en het daadwerkelijk stichten van een gezin.

         In dit B-these onderzoek staat dan ook de samenhang tussen huwelijkssatisfactie, herinnering aan de eigen opvoeding, sociale steun en ouderlijke stress centraal. Hierbij wordt gekeken naar het verschil tussen vaders en moeders met een visuele beperking. Voor het huidige onderzoek zijn 48 vaders en moeders met een visuele beperking onderzocht. De factoren zijn gemeten door middel van een interview, dat bestond uit open en gesloten vragen.

                De meeste ouders ondervinden geringe tot geen invloed van de visuele beperking op het ouderschap. Er lijkt ook geen significant verschil te zijn in de ervaren ouderlijke stress voor vaders en moeders met een visuele beperking. Sociale steun van vrienden en de partner maken het ouderschap voor de vaders en moeders met een visuele beperking makkelijker. Huwelijkssatisfactie vertoont voor vaders met een visuele beperking een hogere mate van samenhang met ouderlijke stress dan bij moeders met een visuele beperking. Met betrekking tot ouderlijke stress zijn er verder geen verschillen gevonden tussen vaders en moeders. Ondanks de geringe significante uitkomsten is dit wel een belangrijk onderwerp voor vervolg onderzoek. Hierbij is het belangrijk om gebruik te maken van meerdere onderzoeksmethodes, zoals observaties, face to face interviews en feedback van ouders, partner en kinderen.

• Balog, H. (2011). Liefde maakt blind. Onderzoek naar huwelijkssatisfactie van visueel beperkte ouders en hun partner. Amsterdam: M-these VU Orthopedagogiek.

• Hekman, K. Ouderschapsverwachtingen van jongvolwassenen met een visuele beperking met kinderen. M-these Orthopedagogiek, Vrije Universiteit Amsterdam.

Presentaties